Νίκος Δήμου
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΩΡΑΙΑ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ MEPA. H Εθνική Αθηνών-Λαμίας εντελώς άδεια.
Στο τέλος μιάς μεγάλης ευθείας με σταματάει ευγενέστατος
αστυφύλαξ.
- Τρέχατε πολύ. Σας έπιασε το ραντάρ.
Απορώ. Μόλις πριν από λίγη ώρα είχα σταματήσει σε ένα πάρκιγκ
της Υλίκης και είχα ξεκολλήσει (με νερό και νύχια) περίπου
τρεις χιλιάδες μαμούνια που μου είχαν σκοτεινιάσει το
παρ-μπριζ. Και είχα αποφασίσει να πηγαίνω πιό σιγά, ώστε να
μην γράφει το μαμουνόμετρον. (Το μαμουνόμετρον γράφει πάνω από
τα εκατόν είκοσι).
- Πόσο έτρεχα; Τι έγραψε το ραντάρ;
- Εκατόν δέκα.
- Εκατόν δέκα δεν είναι παράβαση. O νέος KOK ορίζει τα 120 σαν
ανώτατο όριο στους αυτοκινητόδρομους.
- Ναι, αλλά εδώ έχει όριο 80.
- Που το έχει; Γιατί το έχει;
Οι ερωτήσεις μου έμειναν αναπάντητες. Και τι να απαντήσουν;
Πως ήταν μιά κλασική _παγίδα_ της Τροχαίας; Στα καλά
καθούμενα, στη μέση της ευθείας υπήρχε μιά πινακίδα 80 και δύο
χιλιόμετρα παρά κάτω άλλη μία 100. O οδηγός μεγάλων αποστάσεων
που πρέπει να κρατάει ένα ρυθμό στην οδήγησή του, δεν βλέπει
λόγο να κόψει. Συνεχίζει λοιπόν και εισπράττει πρόστιμο 8250
δρχ και (το χειρότερο) ΠΕΝΤΕ βαθμούς στο point system.
Να με έγραφαν στην ευθεία της Κωπαίδας, θα το καταλάβαινα.
(Δεν σας λέω με πόσα πήγαινα - πολλά). Αλλά να με γράψουν γιά
110. Εξευτελιστικό!
- Βάλτε κάτι παραπάνω - είπα στον αστυνομικό. Αν το μάθουν
στους 4Τροχούς, ότι πήγαινα με 110 θα χάσω το κύρος μου.
Αλλά οι αστυνομικοί δεν έχουν χιούμορ. (Θα μου πείτε: αν
είχαν, δεν θα διάλεγαν αυτό το επάγγελμα...). Έτσι πλήρωσα (το
χρήμα), εισέπραξα (τα points) και ησύχασα.
Εκεί, κοντά στη διασταύρωση της Αταλάντης, να έχετε το νου
σας...
ΕΤΣΙ ΕΜΑΘΑ KAI ΠΩΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΠΡΟΣΤΙΜΑ. (Ναι, δεν είχα
ξανακάνει παράβαση. Έστω, εντάξει, δεν με είχαν πιάσει). Στο
Δημόσιο Ταμείο. Να συμπληρώνεις πέντε φορές ένα κατεβατό
στοιχεία επάνω σε κάθε παράβολο. Μισή ώρα δουλειά. Ένιωθα σαν
μαθητής που έγραφε την τιμωρία του.
Βέβαια όταν ταξίδευα γιά τη Λάρισα ήταν μέσα Απριλίου (η εποχή
των μαμουνιών και των συνεδρίων). Δεν είχε ακόμα κυκλοφορήσει
το Spiegel της 27.4.92 που είχε τη συγκλονιστική είδηση πως το
μεγαλύτερο ποσοστό των ραντάρ της Γερμανίας βρέθηκαν να
κλέβουν. (Τους οδηγούς φυσικά!). Μάλιστα. Και μιλάμε γιά
Γερμανία, χώρα της υψηλής τεχνολογίας και της απόλυτης
ακρίβειας. Κάποιοι οδηγοί παραπονέθηκαν στους δικαστές,
διατάχθηκε έρευνα - και τα αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά!
Έγραψαν φορτηγό να τρέχει με 275 (ούτε ο Mansell!), λεωφορείο
με 168 και ένα Mini Cooper με (κρατηθείτε!) 700 χλμ./ώρα.
Και μιά γιαγιά 79 χρονών έπιασε τα 114 με το παλιό (27 ετών)
τρακτέρ της. Από τότε τη φωνάζουν όλοι _τούρμπο-γιαγιά_.
Το Spiegel αναλύει και τις αιτίες. Αντανακλάσεις από ένα
χρώμιο ή ένα προβολέα, διπλή εγγραφή, κραδασμοί, αέρας, κλαδιά
και φύλλα που κινούνται και πολλά άλλα. ’λλες φορές
αποδείχθηκε πως ενώ τρέχει ο ένας, το ραντάρ καταγράφει τον
επόμενο. (Μόλις με είχε περάσει ένας αντιπαθής τύπος. Μάλλον
αυτόν θα έπιασε η ακτίνα - και την πλήρωσα εγώ).
Κι αυτές είναι λανθασμένες μετρήσεις μηχανημάτων που
λειτουργούνε σωστά. Υπάρχουν όμως και τα ελαττωματικά ή
απορρυθμισμένα μηχανήματα. Φαίνεται δε πως τα νεότερα μοντέλα
κάνουν τα περισσότερα σφάλματα. Το τελευταίο απόκτημα της
Γερμανικής τροχαίας (V-control II) είχε 200 λάθη σε 380
μετρήσεις. Όσο γιά τα παλιά, κάθε χρόνο το 15% είναι άχρηστο.
Σκεφθείτε, λοιπόν, αν τα γερμανικά ραντάρ είναι τόσο
αναξιόπιστα, τι πρέπει να αποδίδουν τα ηλεκτρονικά μηχανήματα
της Αταλάντης. (Ας παρηγορηθώ: 'Ισως και να πήγαινα πιό
γρήγορα από 110!).
Τέλος το Γερμανικό περιοδικό επαναλαμβάνει αυτό που λέμε κι
εμείς εδώ και χρόνια. Πως οι περισσότερες μετρήσεις ραντάρ
είναι _εισπράξεις με καλό καιρό_. (Οι Γερμανοί το λένε με μιά
λέξη σιδηρόδρομο: _Schoenwetterabkassiererei_). Δεδομένου ότι
τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται με βροχή, με ομίχλη, τη
νύχτα, στις στροφές και στην πόλη - η τοποθέτηση παγίδων σε
άδειες ευθείες, με τη λιακάδα, δεν έχει καμμιά επίπτωση στα
ατυχήματα. Υπηρετεί μονάχα εισπρακτικούς σκοπούς.
O ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ _ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΤΑΧΥΤΗΤΑΣ_. Που (ως γνωστόν) είναι η
πρώτη αιτία κάθε κακού σε αυτόν τον κόσμο.
Υπερβολική ως προς τι; Με ποιό μέτρο; Το απαγορευτικό σήμα;
Αλλά αυτό στέκεται εκεί βουβό και ηλίθιο και βάζει τα πάντα σε
ένα τσουβάλι. 80 τη μέρα με ήλιο - 80 και τη νύχτα με βροχή.
80 η καινούργια Porsche - 80 και το αρχαίο Skoda. 80 ο
αρχάριος που γαντζώνεται στο τιμόνι - 80 και ο Στράτης, ο
πρωταθλητής.
Είναι όλα τα αυτοκίνητα ίδια; Είναι όλοι οι οδηγοί ίδιοι;
Είναι όλες οι συνθήκες οδήγησης ίδιες;
Όμως τα σήματα είναι γιά όλους ίδια. Εξίσωση προς τα κάτω. Γιά
να κινδυνεύουν οι μικροί κυβισμοί, οι παλιοί, οι αρχάριοι -
και να χασμουριώνται οι μεγάλοι, οι καινούργιοι και οι
πεπειραμένοι. Και άρα, τελικά, να κινδυνεύουν κι αυτοί από την
ανία, την υπνηλία και το μούδιασμα του νού.
Δοκιμάστε να πάτε Αθήνα-Λάρισα, ακολουθώντας τα σήματα.
Υπάρχουν πινακίδες με 60 και 40 χιλιόμετρα - στην Εθνική! Θα
κάνετε έξη ώρες για να διανύσετε 350 χιλιόμετρα και θα σπάσουν
τα νεύρα σας από την πλήξη. Θα σας προσπερνάνε και οι
νταλίκες. Και θα κινδυνεύσετε από την υπερβολική βραδύτητα.
Δυστυχώς όμως, γιά την υπερβολική βραδύνοια των αρμοδίων,
φάρμακο δεν βρέθηκε ακόμα.
ΑΛΛΑ H TAXYTHTA ΣΚΟΤΩΝΕΙ! Έτσι μας λένε τόσα χρόνια. Είναι η
πρώτη αιτία θανατηφόρων ατυχημάτων - κάθε χρόνο στη στατιστική
της τροχαίας.
Αλίμονο! Δεν πρόκειται γιά την πρώτη αιτία αλλά γιά την πρώτη
ανοησία.
Από που προκύπτει αυτή η αιτία; Από την (εκ των υστέρων)
πραγματογνωμοσύνη που κάνει το Όργανον της Τάξεως.
Έχετε δει πως την κάνει; Έχετε δει ποιός την κάνει;
Χωρίς πάρα πολύ εξειδικευμένα μέσα και χωρίς ιδιαίτερα
εκπαιδευμένους τεχνικούς, η ταχύτητα δεν μπορεί να
προσδιορισθεί - ούτε κατά προσέγγιση - μετά το ατύχημα. Ακόμα
και στη Γερμανία (που λέγαμε) εκτιμήσεις ταχύτητος γίνονται
στις μισές περιπτώσεις. Εδώ όμως γίνονται σε όλες. Μιά ματιά
στον τόπο του δυστυχήματος και το Όργανον έχει ήδη καταλήξει.
Με το αυτί. (_Δεν θα'τρεχε με 90;_ _Και γιατί με 90;_ - H
κολοκυθιά, που παίζαμε παιδιά).
Εν τω μεταξύ τα περισσότερα ατυχήματα γίνονται μέσα στις
πόλεις. (Όπου δεν στήνονται ραντάρ). Και - άλλο στοιχείο - το
92% των θανατηφόρων γίνονται σε ταχύτητες κάτω από 100
χλμ./ώρα. (Δεν θα τις έγραφε το ραντάρ...)
Νομίζετε πως χρειάζεται _υπερβολική_ ταχύτητα γιά να σκοτωθεί
ένας άνθρωπος; Τα πενήντα είναι υπεραρκετά, αν δεν φοράει
ζώνη.
Δεν φταίει λοιπόν ή ταχύτητα ούτε γιά τα μισά που της
καταλογίζουν. Όμως είναι η πιό εύκολη και πρόχειρη αιτιολογία.
Που δεν ελέγχεται διότι δεν χρειάζεται τεκμηρίωση. Ενώ η
μηχανική βλάβη ή το οινόπνευμα στο αίμα, θέλουν ψάξιμο,
εξοπλισμό και ανάλυση.
’λλωστε, σε τελευταία ανάλυση, οι στατιστικές της αστυνομίας
έχουν δίκιο. Όλα τα τροχαία ατυχήματα είναι αποτέλεσμα
(κάποιας) ταχύτητας. Τα σταματημένα αυτοκίνητα δεν
συγκρούονται, ούτε βγαίνουν από το δρόμο.
ΕΓΩ ΘΑ ΠΕΙΣΘΩ TOTE MONO γιά τις αγνές προθέσεις της Τροχαίας
όταν θα δω να γράφει αυτοκίνητα γιά φθαρμένα λάστιχα, γιά
καμμένα φώτα (έχω βαρεθεί να βλέπω μονόφθαλμους), να ελέγχει
τις ζώνες και να κάνει αλκοτέστ έξω από τις ντίσκο και τα
σκυλάδικα.
Βαρέθηκα πιά να διαβάζω γιά τα νέα παιδιά που σκοτώθηκαν στις
τρείς το πρωί ενώ γύριζαν από γλέντι λόγω... υπερβολικής
ταχύτητος.
Γιά έναν μεθυσμένο και τα είκοσι χιλιόμετρα την ώρα είναι
υπερβολική ταχύτητα. Αυτά όμως δεν τα ξέρει το σήμα. Του λέει
να πάει με ογδόντα..._Ν.Δ.
ΥΓ. Σε μία διαδρομή 252 χιλιομέτρων, με αρκετά βαρύ πόδι (και
σε _απαγορευμένες_ ταχύτητες) η Κλειώ έκαψε 14.1 λίτρα. Είναι
η πρώτη φορά στη ζωή μου που κατεβαίνω κάτω από τα 6 λίτρα στα
εκατό (γιά την ακρίβεια 5.6). Αυτό το αυτοκίνητο μου γίνεται
όλο και πιό συμπαθές...
ΥΓ. 2 Οι καλλονές στις φωτογραφίες είναι δύο Isotta Fraschini
- τα ιταλικά αυτοκίνητα που έκαναν τη Rolls-Royce να ζηλεύει.
Βλέπετε Ιταλόφιλοι τι έβγαζε η χώρα πριν πενήντα κι εξήντα
χρόνια! Όπως και σε πολλά άλλα πράγματα, έτσι και στα
αυτοκίνητα, η έννοια της προόδου είναι σχετική.